Gameboy Micro

De Micro wordt 10 cm breed, 5 cm hoog en 1,8 cm diep. Het scherm, 5 cm breed, is voorzien van een backlight, net als de DS. Shigeru Miyamoto heeft gezegd dat er ook mp3’s op de Micro te beluisteren zijn! Handig van Nintendo, anders had iedereen het bij die ‘ouwe trouwe’ GBA (SP) gehouden. Op zich is het wel een tof ding om te hebben, het backlight en de mp3-mogelijkheden zijn duidelijke verbeteringen ten opzichte van de SP. Het enige nadeel lijkt het kwetsbare scherm, daar heeft de opvouwbare SP dan weer geen last van.

God of war

Zo’n dikke tweeduizend jaar geleden konden mensen geen videogames spelen, die waren er toen nog niet. Dus moesten andere manieren worden bedacht om agressief te worden. Immers; agressief word je natuurlijk niet zomaar van je dagelijkse sores, er moet een duidelijk afgebakend eenduidig medium zijn dat door het slechte voorbeeld tot agressieve daden inspireert. In afwachting van het fenomeen videogame was de boekvorm een mooie tijdelijke oplossing. Sla het oude testament open op een willekeurige bladzijde, je hebt grote kans iets over een uitgemoorde volksstam te lezen of toch op zijn minst een ingeslagen schedel. Nu wil ik de schrijvers van de bijbel niet te kort doen hoor maar waar het de verheerlijking van geweld betreft, gaan de klassieke Griekse geschriften toch nog een paar stapjes verder. Neem nu de Ilias van Homerus, daarin wordt zo hard en meedogenloos gehakt en gemoord dat zelfs de inwoners van San Andreas er van zouden verbleken. Deze verhalen van Homerus vormden dan ook een inspiratiebron waaruit voor het supergewelddadige God of War veelvuldig is geput. Kruitvat Jij bent Kratos, de alom gevreesde kapitein van het Spartaanse leger. Kratos wordt achtervolgd door nachtmerries waarin hij telkens weer moet aanschouwen hoe zijn vrouw en kindje op beestachtige wijze worden afgemaakt. In die dagen deed men nog niet aan therapie en er waren ook geen videogames om eens lekker al je ellende uit je lichaam te raggen. En dus is Kratos pislink, een kruitvat met een heel kort lontje. Als de game begint is het lontje nét opgebrand en kan het keurslagerwerk meteen beginnen. Kratos is overtuigend krachtig vormgegeven; een compacte spiermassa met een immer grimmige kop waarover een vette rode streep is getrokken. Alleen zijn haardracht al verraadt zijn uitzonderlijke mannelijke potentie: net als de schrijver van deze tekst draagt hij meer haar op zijn kin dan op zijn schedel. Gekartelde kromzwaarden Kratos begint zijn vakkundig hakwerk met twee gekartelde kromzwaarden die met kettingachtige verlengstukken aan zijn armen zijn verbonden. Als je een beetje op de knoppen ramt, ontstaan er al snel even sierlijke als dodelijke zwaai-, haak-, steek- en hak-bewegingen die je als een vlaggenzwaaiende majorette over het scherm laten dansen. Een dans der doden, een orgastische uitspatting van bloed en geweld, waarbij de slachtoffers net zo hard krijsen als ik bij de tandarts. Het is echt heerlijk om hiermee aan de slag te gaan en het ziet er allemaal ook nog eens zeer indrukwekkend uit. Dat komt niet in de laatste plaats door de vlammen die van de twee zwaarden spatten. Tijdens de snelle bewegingen laten ze hierdoor snel vervagende gloeistrepen achter op je netvlies; hetzelfde effect waar Jeroen altijd zo van geniet als hij op oudejaarsavond met sterretjes mag spelen, maar dan nóg bruter. Zeldzaam goed Belangrijkste van alles: de actie voelt goed. Gewoon goed. Zeldzaam goed. Zo goed, dat je je nauwelijks kunt voorstellen dat deze game door een Westerse ontwikkelaar is gemaakt. Elke stap, elke klap, elke haal, elke houw, alles is raak, zelfs als het mis is, en dat is zeldzaam voor een game uit de VS. God of War kan zich qua vechtgevoel moeiteloos meten met het beste werk van Mikami en Itagaki, en dat is nogal wat. Het richten op vijanden, het blokken, counteren, juggles, alles gaat snel, soepel en intuïtief. Combo’s maak je als vanzelf en op het moment dat je de moves niet meer willekeurig maar met opzet begint uit te voeren, komt telkens een handjevol nieuwe moves beschikbaar welke je meestal vrij eenvoudig in en aan je oude series kunt rijgen. Vechtpuristen kunnen desgewenst dieper gaan maar in de gemakkelijkste stand is dat absoluut niet nodig. Iedereen kan hiermee aan de slag. Een klein kwartiertje in het spel en je voelt je al helemaal een onverslaanbare oorlogsgod, ook al is dat in dit spel nu juist het figuur waar je naar op jacht bent. Inderdaad, je bent op jacht naar de Griekse oorlogsgod Ares, wellicht beter bekend onder zijn Latijnse naam Mars. Dat is natuurlijk een onmogelijke klus voor een sterveling maar met hulp van andere Olympische goden, met een speciale rol voor Athene, kun je toch een heel eind komen. Tenminste, als je zo’n ultieme vechtmachine bent als Kratos. Ik zou daar graag meer over vertellen en ook over de fantastische beelden en muziek die dit meesterwerk op overrompelende wijze naar mijn huiskamer brachten, terwijl de onvergetelijk wrede filmpjes en even onheilspellende als opzwepende soundtrack eveneens niet onvermeld mogen blijven. Echter, de ruimte ontbreekt hier dus dat hou je tegoed voor volgende maand, en daarbij komt dat ik even naar buiten moet. In elke hand draag ik een broodmes want volgens mij hoorde ik daarnet enkele hinderlijke kinderstemmen... God of sex Alsof het afslachten van duizenden levende wezens nog niet genoeg is om je een man te voelen, kun je in deze game ook nog eens een lekker potje neuken. Soms zelfs met twee jongedames tegelijk. Als je een béétje een kerel bent dan lukt het jou ook om met correct getimede druk- en draaibewegingen de dames naar een hoogtepunt te brengen. Dat vervult je met een gevoel van trots zo groot en warm dat je, net als ik, vast meteen aan je mama gaat vertellen dat het je is gelukt. Over lijntjes lopen Hoe goddelijk het hakken en beuken in God of War ook is, zelfs dat gaat vervelen. Daarom is het fijn dat de gevechten zeer regelmatig worden afgewisseld met slim in de omgeving verwerkte puzzels en uitdagende spring-en-klim-opdrachten. Ook de scènes waarin je hangend aan een touw of muur moet vechten zijn goed uitgewerkt. Extra grof geweldAls er een actieknop-icoontje boven een tegenstander is verschenen, moet je snel de aangegeven knop indrukken om nog eens wat extra grof geweld in te zetten, vaak bij wijze van finishing move. Tegenover grotere vijanden kun je op deze manier een hele serie acties uitvoeren om ze op werkelijk grandioze wijze te vel

Links!

Hier kan je allemaal links vinden van andere site en als je zelf een link hebt en je denkt die staat er nog niet op ga dan ff wat naar beneden op men pagina daar staat door gerben i.s.m jouwpagina contact: vragen,suggesties,linkruil. klik dan ff op gerben en dan krijg je een schrempje en dan zie je het van zelf wel hoe het werkt,en alles is gelukt komt jou link er wel op!!!

Midnight club 3 dub edition

Straatracegames zijn nog steeds in. Zoveel is wel duidelijk met het succes van Need for Speed: Underground 2 en enkele titels die er nog aan staan te komen. Blijkbaar bevalt het mensen erg goed dat ze hun eigen persoonlijke auto in elkaar kunnen flansen, om daarmee alle tegenstanders het nakijken te geven qua looks en snelheid. Rockstar begon dit genre ooit met Midnight Club. Eens kijken of de grondleggers nog steeds een voorbeeld kunnen stellen voor de concurrentie, met dit derde deel. Midnight Club 3: Dub Edition is een game die zich volledig richt op de gameplay en geen onnodige capriolen uithaalt wat een verhaallijn betreft. Eigenlijk is dit alleen maar fijn, aangezien een verhaal in een racegame toch zelden tot nooit lijkt te werken. Daarvoor moet je toch bij de adventures en RPG’s zijn. In racegames moet er geraced worden, niets meer en niets minder. Dat aspect is dan ook in zeer grote mate aanwezig bij Midnight Club 3. Al meteen vanaf het begin heb je redelijk snelle auto’s tot je beschikking en kun je in de careermode meteen aan een groot aantal races mee doen. De careermode is sterk vergelijkbaar met die uit NFSU2 en de vorige Midnight Club. Je koopt een auto, waarmee je vervolgens vrij door de stad kan cruisen om races op te zoeken waar je aan mee kunt doen. Zo verdien je geld, waarna je de mogelijkheid hebt om je auto te tunen of een nieuwe te kopen. Hoe meer races je wint, hoe meer mogelijkheden je krijgt. Een vrij simpele opzet, die in het geval van deze game erg goed werkt. Het spel kent drie steden, namelijk: Detroit, San Diego en Atlanta. Alle drie de steden zijn erg levendig en sfeervol, waardoor het nooit echt saai of vervelend wordt om er in rond te rijden. Rockstar weet gewoon een zeer overtuigend stadsbeeld neer te zetten, mogelijk ook door hun ervaring met de GTA games. Het spel heeft echt een enorme selectie aan voertuigen vergeleken met de directe concurrentie. Meer dan 60 auto’s en motoren staan tot je beschikking. Hieronder natuurlijk de gebruikelijke tuners zoals je in de meeste streetracing games ziet, maar ook luxe sedans, Amerikaanse ‘muscle cars’, SUV’s en terreinwagens, choppers, racemotoren en exotische sportwagens. De voertuigen zijn mooi gelijkmatig verdeeld, waardoor er eigenlijk voor ieder wat wils is. Je wordt in het spel ook nooit gedwongen om je auto optisch te tunen, dus als je daar niet van houdt, kun je dat gewoon links laten liggen. De meeste auto’s zijn ook zonder verdere opsmuk toch al prima om te zien. Vooral omdat MC3 zich sowieso al op het wat duurdere segment richt. Overigens bestaan alle voertuigen uit de game, ook in het echt. Dan het racen zelf. Wanneer je hier eenmaal aan begint, kom je er al snel achter dat dit spel haast geen greintje aan realisme in zich draagt. Dit is zonder twijfel één van de meest over the top racegames sinds tijden. Zo kun je vanuit stilstand volledig om je as draaien met de handrem ingedrukt, kun je via de slipstream van je tegenstander een stevige turboboost activeren, ieder gewenst moment op twee wielen rijden, en heb je zelfs special moves tot je beschikking. Zo kun je afhankelijk van het voertuig de tijd vertragen, een schokgolf veroorzaken, of als een stootram door het verkeer schieten. Je moet er van houden, maar dit is wel de charme van de game waarmee het zich echt van de rest weet te onderscheiden. Het zorgt in elk geval voor een frisse wind door het racegenre. Iets waarin Burnout lange tijd alleen stond. Een leuk aspect wat Midnight Club 3 ook heeft en directe concurrent NFSU2 niet, is een schademodel. Hoewel ook dit aspect verre van realistisch is, geeft het de game toch een bepaalde meerwaarde. Het begint allemaal met krassen in de lak, maar dit gaat daarna al snel over op een ingedeukt chassis, versplinterd glas en later zelfs een rokende motor. Heel veel invloed op de rijeigenschappen heeft het niet en je moet het ook vrij bont maken, voordat je auto praktisch total loss is, maar toch is het een leuke implementatie. Overigens zijn niet alleen de auto’s en motoren stuk te rijden, hetzelfde geldt voor een groot deel van de omgeving. Deze is namelijk erg interactief, en praktisch alles wat langs of op de weg staat is omver te rijden. Dit zorgt vaak voor zeer destructieve races waarin van alles gebeurt.

Rollercoaster 3 DolleWaterpret

Rollercoaster Tycoon 3: Dolle Waterpret! Laat de speler weer een amusementpark bouwen, waarbij de nadruk dit keer op waterpret ligt. Glijbanen, zwembaden, golfslagbaden en andere waterritjes moeten ervoor zorgen dat de spelers doorweekt het park verlaten. Eerste add on voor het superpopulaire RCT3! Verhoog je omzet door de bezoeker uit de kleren te krijgen. Nieuwe attracties: Zwembaden, Stranden, Fonteinen en Watervallen, Surfplanken, Jacuzzi's, Ligbaden en Cocktailbars. Kijk hoe jouw bezoekers pootje baden, van de zon genieten en een frisse duik nemen. Compleet nieuwe achtbanen die door, boven en langs het water geplaatst kunnen worden. Voor de 1e keer kun je ook ondergronds met de achtbaan. Dolfijn & Walvissen shows.

San Andreas Xbox

San Andreas Xbox 5 jaar geleden keerde Carl CJ Johnson Los Santos en haar inherente criminaliteit de rug toe. Hij verdween uit de staat San Andreas en liet de bendes, de drugs, de corruptie achter zich. Nu maakt hij zich klaar terug te keren. Zijn moeder is vermoord. Zijn familie in het slop. Zijn jeugdvrienden staan met de rug tegen de muur van een doodlopend straatje. De 'hood' staat op instorten. Hij zal order op zaken moeten stellen! Gemakkelijk zal het niet worden, zeker niet wanneer 2 corrupte agenten hem een moord in de schoenen schuiven. Rij, vlieg, vaar, schiet, vecht, dood met alles wat je vindt. Steel wat je leuk vindt. Reis binnen de staatsgrenzen van San Andreas. Ga met de politie in de steden op de vuist, of vechthet uit met de rednecks van de boerenbuiten. Als je wapens en je ego groot genoeg zijn, zullen slechts weinigen je lang in de weg staan.... De plaatsen Los Santos, Red County, Bone County, Las Venturas, Tierra Robada, San Fierro, Whetstone en Flint County zijn jouw nieuwe jachtgebied... Eet te vet en je wordt dik om te vluchten. Sport en de dames zullen nog gemakkelijker voor jou (en je volle portefeuille) vallen.... Ga shoppen. Laat een tatoeage zetten. Bezoek dagelijks de kapper. Doe mee aan races en ga gokken. Dit is 'em, die wereld van geweld waar je van droomde! Maar nooit écht zou willen verzeilen....

Spelletjes!

Hier onder vind je alle maal links klik er op 1 en je komt dan bij een spelletje!

Tekken 5

Tekken is een van de bekendste en populairste vechtspellen van de laatste tien jaar. Van de eerste vier delen zijn wereldwijd meer dan 20 miljoen stuks verkocht. Met deel vijf maakt Namco in één klap duidelijk dat Tekken de koning der vechtspellen is. Het nieuwe vechtsysteem, de aan te passen personages en de interactieve arena's markeren het begin van een nieuw tijdperk voor deze sterke serie. Als het vierde toernooi is beëindigd, laait de familietwist tussen Jin en Heihachi nog hoger op. Jin spaart het leven van zijn grootvader Heihachi en laat hem achter bij Mishima Zaibatsu, samen met Kazuya, Jin's vervreemde vader. Tijdens een plotselinge aanval van een groep Jacks verraadt Kazuya de oude man om zo zelf te kunnen ontsnappen. In de schaduw van deze gebeurtenis volgt de aankondiging van het vijfde toernooi bij Mishima Zaibatsu. Een onbekend figuur heeft de organisatie op zich genomen... Populaire personages keren terug en worden vergezeld door drie nieuwe vechters, zodat de startlijst uit een respectabele 20 krijgers bestaat. Maar, er kunnen er meer worden vrijgespeeld. Je voortgang in de game wordt verder beloond door middel van prijzengeld, dat je weer kunt gebruiken om nieuwe outfits en accessoires te kopen. Mooie outfits waarmee die nieuwe bewegingen en combo's nog beter uit de verf komen. - Helemaal nieuw in Tekken 5 is een parallel actie-avontuur, dat een interessant contrast vormt met de gevechten die de basis van de game vormen. - Verbluffend vechtsysteem, aan te passen personages en interactieve arena's -Drie nieuwe gezichten komen meeknokken, Raven, Asuka en Feng, zodat de startopstelling uit meer dan 20 personages bestaat - Bonus parallel actie-avontuur met Jin in de hoofdrol

The Legend of Zelda: Twilight

Iedereen die Zelda games heeft gespeeld, zal beamen dat de gameplay van een enorm hoog niveau is. Zeker sinds Ocarina of Time zijn de Zelda games wat betreft speelbaarheid niet meer overtroffen (slechts geëvenaard door games als Metroid Prime). Mijn persoonlijke fetisj met deze franchise zijn de ingenieus ontworpen dungeons (nee, niet de maillot). Ik zeg dit niet om stoer te doen, maar om na een hele dag ploeteren in de Water Temple er uiteindelijk zonder hulp als overwinnaar uit te komen, geeft een ongeëvenaard gevoel van bevrediging. Magie Maar er is meer aan de hand. The Legend of Zelda heeft een magie om zich heen van Disney-achtige proporties. De sprookjesachtige wereld, zeker de manier waarop deze tegenwoordig tot leven komt, is schitterend. En alle personages, van de hoofdpersonen tot de simpelste vijanden aan toe, hebben een unieke uitstraling. Nu ben ik zelf natuurlijk een enorme kleuter maar het feit dat ik op m’n 28e nog niet genoeg kan krijgen van het rijden op een paard door de open vlakten van Hyrule zegt genoeg. Als ik alleen al denk aan het simpele deuntje dat je hoort als je een geheime gang vindt of een schatkist opent, roept dat al zoete herinneringen op, en dat vind ik best een prestatie. Nu heeft alles wat ik tot nu toe heb geschreven natuurlijk geen reet te maken met het aankomende nieuwe Zelda avontuur, maar om dit verhaal te beginnen met een lofbetuiging, leek mij op een of andere manier op z’n plaats. VerwachtingenIk was er helemaal klaar voor: een trip naar Kyoto om kennis te maken met een titel die de potentie heeft de vetste Cube game aller tijden te worden. Een belangrijk gedeelte van de trip zou bestaan uit het spelen van de game en na het zien van de trailer op het internet waren mijn verwachtingen hooggespannen. Ik moet namelijk zeggen dat ik, ondanks dat ik een groot voorstander was van de unieke stijlkeuze van The Wind Waker was, heel blij ben met de terugkeer naar de originele look (sinds de N64 tenminste). Ik weet zelf ook niet waar dat aan ligt. Misschien komt het door de goede herinneringen aan Ocarina of Time die deze stijl oproept, waardoor ik hier zo blij mee ben. Hoe dan ook, het zien van de trailer deed m’n hart absoluut sneller kloppen. In het filmpje zie je een wat oudere Link gebruik maken van bekende en onbekende wapens, rondrijdend op een paard (Epona?), compleet nieuwe bewegingen uit de kast toverend en zich verplaatsend door omgevingen die qua grafische schoonheid en sfeer ongeëvenaard zijn. Na een lange reis, waarvan ik jullie de details zal besparen, mag je wel stellen dat ik helemaal klaar was om overdonderd te worden... Stierherder In het eerste deel van de demo zit ik op het nog naamloze paard en rij ik rond op een ranch. Ik laat me vertellen dat dit een scène is die vrijwel aan het begin van het spel zal plaatsvinden. In mijn nabije omgeving zie ik een zo’n twintigtal stieren staan, die nogal dom om zich heen kijken. Het is de bedoeling dat ik deze binnen een bepaalde tijd in hun stal weet te krijgen. Uiteraard doe ik dit door hen al rijdend op te jagen en richting de ingang van de grote schuur te dirigeren. Als ik de stieren te veel irriteer draaien ze door en worden de rollen omgedraaid, wat betekent dat de stieren mij beginnen op te jagen. Evengoed weet ik het hele zooitje zonder al te veel moeite in de schuur te krijgen en wordt de volgende uitdaging aangeboden: een springparcours. De ranch is nu omgegeven door een ’springbak’ met meerdere obstakels die aanzienlijk variëren in hoogte. Door het op het juiste moment gebruik te maken van mijn sporen (die hetzelfde effect hebben als de wortels uit de voorgaande delen, je weet toch?) krijg ik de extra snelheid die nodig is om mijn paard niet te laten weigeren voor een sprong. De laatste sprong is het enorme hek dat de ranch omringt. Dit is meteen het einde van dit level. Avontuur in het dorpje Het volgende deel van de demo plaatst me in het dorp waar het avontuur van Link uiteindelijk zal beginnen. Net zoals in The Wind Waker heb ik nog niet m’n vertrouwde avonturieroutfit aan maar een of ander vaag gewaad. Het eerste dat mij opvalt is het water. Het meertje naast het dorp ziet er zo fris en sprankelend uit dat ik spontaan het water in duik. Na een minuutje te hebben genoten van de lichte kabbeling en de mooie vervormeffecten die ook alles onderwater beïnvloeden, besluit ik op onderzoek uit te gaan in het dorpje zelf. Al snel kom ik een vrouw tegen die het mandje met haar pasgeboren kindje is kwijtgeraakt. Uiteraard ligt dit mandje slechts enkele meters verderop, ogenschijnlijk onbereikbaar achter een hek. Herinneringen aan de kippen uit Ocarina of Time bieden de oplossing. Door met een kip in m’n handen van een nabijgelegen richel af te springen glijd ik met het fladderende gevogelte zo over het hek heen. Na de moeder blij te hebben gemaakt met haar kind en haar naar huis te hebben geëscorteerd, kom ik een man tegen die zijn kat is kwijtgeraakt. Ook deze dorpsbewoner weet ik binnen niet al te lange tijd gelukkig te maken. Vervolgens kom ik in een open veldje een groep kinderen tegen die klungelig met een stok tegen een pop staan te rammen. Een mooie kans voor mij om te laten zien hoe het moet, en tegelijk de basis van het gevechtssysteem te leren (dat overigens niet verschilt van de vorige delen). Na de kids in het dorp te hebben geïmponeerd met m’n skills is het tijd voor het volgende deel van de demo. Eindbaas te paardHet derde level plaatst me weer op de rug van m’n paard, temidden van een hectisch gevecht. Meerdere vijanden rijden op grote zwijnen om mij heen, evenals een extra grote bad guy die overduidelijk mijn doel is. Met behulp van mijn sporen lig ik binnen een paar seconden op snelheid en achtervolg ik de eindbaas, terwijl ik alle obstakels waar ik noodgedwongen overheen moet springen vanuit de juiste hoek probeer te benaderen. De pijlen die ik op mijn vijand afschiet hebben nauwelijks effect op zijn energie. Wel vliegen er soms wat onderdelen van zijn harnas af maar daar win je de oorlog natuurlijk niet mee. Voordat ik hem bereik sla ik met m’n zwaard een paar vijanden van hun zwijnen, die snoeihard op de grond stuiteren. Als ik eenmaal naast de eindbaas weet te komen begin ik er op los te slaan. Na een paar goede voltreffers weet hij mij kwijt te raken en een blik op zijn energiemeter maakt duidelijk dat ik dit proces nog enkele malen zal moeten herhalen. Als ik uiteindelijk ook de eindbaas van zijn laatste energie heb weten te ontdoen (er zijn in de tussentijd namelijk vele handlangers gesneuveld) word ik automatisch naar het laatste level van de demo verplaatst. Play chicken Dat het varkentje uit het vorige level niet zomaar is gewassen wordt meteen duidelijk, want de eindbaas maakt zich klaar voor het laatste onderdeel van onze confrontatie. We bevinden ons op een smalle stenen brug, hoog boven de slotgracht die naar een kasteel leidt. In de verte zie ik de eindbaas in beweging komen en het duurt niet lang voordat hij op volle vaart op mij afstormt. Onzeker of het een goed idee is, besluit ik ook maar in beweging te komen om hem vervolgens halverwege de brug op een haartje na te missen. Aan het eind van de brug gekomen draaien we beiden om en geven we ons mogelijke treffen een tweede kans. Jammer genoeg (voor mij) raken we elkaar ook daadwerkelijk en stort ik van de hoge brug het water in. Gelukkig heb je in het wonderlijke land van de demo’s een onbeperkte hoeveelheid levens en krijg ik een tweede kans die gunstiger voor mij afloopt. Indruk achteraf Na het spelen van de vier levels in de demo ben ik (uiteraard) nog steeds erg enthousiast over The Legend of Zelda (de definitieve naam zal op de E3 onthuld worden), maar ook enigszins teleurgesteld. Ik ben niet zozeer teleurgesteld wat betreft het spel zelf maar ik had zo graag een beetje rondgebanjerd in een gloednieuwe dungeon, of een voorproefje gekregen van enkele van de unieke nieuwe gameplay elementen die dit nieuwe deel (zoals Nintendo heeft beloofd) fundamenteel onderscheiden van de voorgaande avonturen. Natuurlijk, met het oog op de E3 laten de grote verrassingen nog iets langer op zich wachten. Met ’het glas is halfvol’ als instelling ben ik evengoed van mening dat dit een van de grootste titels van 2005 gaat worden. Want ook al lieten de vier levels van de demo weinig nieuws zien, het echte Zelda gevoel was overduidelijk aanwezig. Leuke extra'sHet verschijnen van Zelda: The Wind Waker werd destijds gevierd met een speciale bonusdisk met daarop meerdere van Link’s bijzondere avonturen. Van de allereerste stappen de die held ooit zette, tot een nooit eerder verschenen versie van de legendarische Ocarina of Time (in Europa dan) aan toe; het maakte deze bonusdisk meer dan een simpele extra. Gelukkig gaat deze traditie naar alle waarschijnlijkheid in Japan worden voortgezet… en hoe! De geruchten gaan namelijk dat de nieuwe Zelda game gebundeld gaat worden met The Wind Waker. Nu kun je je natuurlijk afvragen welke zichzelf respecterende Cube bezitter dit stijlvolle avontuur nog niet in zijn collectie heeft maar voor die ene ongelukkige ziel die deze memorabele titel heeft gemist, is dit natuurlijk heel goed nieuws. Laten we hopen dat we in Europa op een soortgelijke extra worden getrakteerd.